Przeznaczenie obudziło się gwałtownie z powodu zimnego uścisku porannego wiatru. W pozbawionym snu oszołomieniu Destiny przypomniała sobie, gdzie jest – jej umysł został przyciągnięty do jej uwolnienia, a następnie do lat deprawacji, które znosiła w lochach. Te okrutne wspomnienia, na zawsze niszczące jej zdrowie psychiczne, sprawiły, że jej orzechowe oczy napłynęły gniewną łzą. Myślała o samobójstwie, odebraniu sobie życia, zamiast ulegać zachciankom tych zboczonych starych arystokratów. Ale te postawy były tylko chwilowe, natychmiast ginęły i były ogarnięte stalowym pragnieniem walki, przetrwania i ostatecznej ucieczki. Wykorzystując ostatnie rezerwy sił, Destiny wstała i otarła łzy z oczu zabłoconymi palcami. Destiny podeszła do krawędzi...
969 Widoki
Likes 0